NAMA PERSERTA
NAMA : GALANG YOGA ARIYANTO
ABSEN : 8
KELAS : IX A
kelas:lX A
absen: 8
guruku
Ketika tak ada secerah cahaya
Ketika aku belum mengenal rangkaian kata
Ketika aku tak mampu menuliskan satupun angka
Kau hadir, membawakan aku sebuah pelita penerang
Guru
Terimakasih
Melaluimu... Ku mampu menulis sepenggal puisi ini
Dan karnamu... aku mampu membuka cakrawala dunia
cakrawala pengetahuan tak terbatas
Wahai sumber inspirasi jiwa
Jasamu tak kan ku lupa
Kesabaranmu tiada berhingga akan terus terpatri dalam
lubuk hati ini...
Pas bali sekolah, aku karo kanca-kancaku mangkat niliki Andi sing wis ra mlebu sekolah seminggu. Krungu-krungu, Andi ki loro tipes. Aku mbek konco-konco inisiatif urunan gawakne roti lan buah sing disenengi Andi.
Aku lan koncoku numpak onthel bareng sisan bali. Ndilalahe pas nek tengah dalan ora sengojo ban othelku kecubles paku.
"Do, onthelku kok kroso gliyut-gliyut," tembungku ning Edo.
"Lha emange ngopo?" jawabe Edo.
"Sik tak mandek sik. Tak tiliki ngopo kok ngene," balesku.
Terus aku mandek mbek Edo nggo ndelok onthelku saktemene kenek opo. Konco-koncoku liyane langsung ning omahe Andi. Mbasan tak delok, tibake banku ketubles paku ngasi gembos.
Akhire aku golek tambal ban dikancani Edo. Bejane pas kui ra ono tambal ban. Yawis, onthelku tak gowo bali disik terus aku nggonceng Edo. Aku matur suwun banget karo Edo, mergo Edo gelem tak goncengi mangkat mulih dino kui.